Zwart-Wit

Al eeuwen maken kunstenaars zwart–witschilderijen, waarop ze bewust de kleur weglaten. In de middeleeuwen verbood Bernard van Clairvaux het gebruik van kleur in de Cisterciënzer kerken en kloosters, omdat dat alleen maar afleidde. De geest moest tot rust komen, dus waren de vloeren versierd met zwart-witte geometrische patronen.

Strikt genomen zijn zwart en wit geen kleuren, maar net als licht en donker spelen ze een grote rol in de beeldende kunst. Zwart en wit zijn tegenpolen en worden in veel culturen geassocieerd met leven en dood, onschuld en schuld,  zuiverheid en valsheid.

Ook in de moderne(re) tijd gebruiken kunstenaars heel bewust zwart-wit. Meestal gebeurt dit om de nadruk te leggen op het licht-donkercontrast en de compositie.  Terwijl prachtige kleuren de aandacht trekken, kan een bedachtzame zwart wit foto je dieper betrekken bij de intentie van de schilder of fotograaf.